Για άλλη μια φορά, υπέπεσε στην αντίληψη μου, μια ανοιχτή τηλεόραση! Όλως τυχαίως ήταν αυτή του σπιτιού μου, και έπεσε η ματιά μου πάνω στη διαφήμιση των News... Και όλα αυτά συνέβησαν την ώρα που την έκανα για έξω...
Τι θα λέγατε... για ένα ποτό; Θα λέγαμε ότι δε κάνει γιατί παίρνουμε αντιβίωση... Τι θα λέγατε... για μια βόλτα; Θα λέγαμε ότι είμαστε κουρασμένοι και ίσως μια άλλη φορά... Τι θα λέγατε... για μια ταινία; Θα λέγαμε ότι μας πονάνε τα μάτια και θα υποσχόμασταν να κανονίσουμε κάποια άλλη στιγμή... Τι θα λέγατε... για...
Τα ταξίδια. Πόσο μ’ αρέσουν τα ταξίδια.
Με κάνουν και ξεχνώ τα πάντα. Όλα είναι σαν να μπαίνουν σε μια αναμονή, οι
υποχρεώσεις, οι αγωνίες, οι σκέψεις που φθείρουν. Και δεν περιμένεις εσύ να
γίνει κάτι, αλλά τώρα τα πράγματα περιμένουν να επιστρέψεις εσύ για να
συνεχίσουν.
Που με βρίσκεις που με χάνεις αδερφέ... γράφω μια ανάρτηση... Και τι δεν έχω να γράψω... Κατασκήνωση, διακριτικό δάσους, τζαμπορέττο, αρχίζουν και τα σχολεία/σχολές, καινούριος μήνας, καινούρια εποχή, φθινόπωρο, έμπνευση, ελευθερία, μπλα, μπλα, μπλα... Τόσες ιδέες, τόσες πηγές...
8.30 ώρα και η ζέστη ακόμη αφόρητη. Κάθομαι στο μπαλκόνι και κουνάω τη βεντάλια μου προσπαθώντας να δροσίσω το πρόσωπό μου. Μάταια, όμως, καταπίνω τον ζεστό ρυθμικό μου άνεμο.
Ναι αυτό... Ναι αυτό πρέπει να κάνεις... Καλά το πας... Αυτό ακούω κάθε φορά που ρωτάω τον εαυτό μου τι πρέπει να κάνω... Και όταν κάνω μαλακία έχει τα μούτρα και γυρνάει και μου λέει Έλα τώρα να δεις τι έκανες...
Ντρέπομαι... Ντρέπομαι ακόμα και να το γράψω, ξες που είναι πιο εύκολο... Δε ξέρω γιατί, αλλά μου φαίνεται πλέον πράξη ντροπής να ανοίγω την τηλεόραση να δω κάτι... :/! Βασικά ξέρω γιατί γίνεται αυτό, αλλά δε ξέρω γιατί τώρα, γιατί τόσο γρήγορα, γιατί, γιατί...
Να 'μαστε και πάλι εδώ...
Και κάθε φορά που ξεκινάω να γράψω, τσουπ...
Να σου χίλιοι λόγοι...
Ωπ! μην τυχον...
Μη τυχόν σε λέω...
Πρώτος και καλύτερος: Βαριέμαι...
Οι υπόλοιποι...; Πιο λογικοί, αλλά αβάσιμοι...
Δε βαριέσαι... ΟΧΙ....είπαme, βαριέμαι...
Είχα μια συζήτηση που λέτε λοιπόν, περί υποκρισίας...
Άλλη μια Κυριακή φτάνει στο τέλος της... Και μεις δεν αλλάζουμε... Δεν αλλάξαμε ούτε λίγο... Θα μείνουμε έτσι μέχρι το τέλος... That's my bet... Μέχρι το τέλος.
Όταν ακούς(λες/διαβάζεις/w/e) αυτή τη φράση, είναι σχεδόν σίγουρο ότι το μυαλό σου πάει στο κακό…!
Κακό... Καταλαβαίνεις τι εννοώ...
Από "This is madness" μέχρι "Προδοσία"...
Εγώ σου λέω, πως θα μπορούσες να ποντάρεις το κεφάλι σου στη τομή, στοιχηματίζοντας ότι κάτι κακό συνέβη σε αυτόν που το λέει και στην παρέα του. "Να μου λείπουν τέτοιοι φίλοι" Μη σε ξεγελάει το τραγούδι... :P
Βαριέμαι, κουράστηκα. Κουράστηκα και βαριέμαι...
Πως να το πω...
Υπάρχουν δύο τρόποι προσέγγισης του θέματος:Ο ένας αναφέρεται στην επίλυση των εξισώσεων κίνησης, σε ένα σύστημασυντεταγμένων καθορισμένο στο χώρο, και ονομάζεται προσέγγιση κατάEuler. Ο δεύτερος τρόπος που ονομάζεται προσέγγιση κατά Lagrange,
Αν και ο χρόνος δε μου περισσεύει αυτές τις μέρες (ούτε για λολάκι,(ψέματα λέει (Πλάτωνας style))) λίγο το πρόγραμμα της εκδρομής, λίγο η σχολή, λίγο ο ύπνος, λίγο...
Και έχω και μια αναρτησούλα έτοιμη στο netbook...:|!
Και πολλά άλλα ψέματα και μη...
Τέλος πάντων... επειδή είμαι σίγουρος ότι δεν έβγαλες νόημα, διάβασε εδώ να μορφωθείς...
Ας αρχίσουμε λοιπόν...
Επειδή πέρασα είμαι γνωστός/άγνωστος και ψήθηκα... (If you don't know what i mean...ReAd) Θα ακολουθήσω το... Θα ασχοληθώ με... Καλά... Τράβα δες το link και βρες το μόνος σου...! Έχουμε και λέμε...
Σήμερα Σάββατο 21/1/2012 έπιασα τον εαυτό μου να κοιτάζει με θαυμασμό τον μικρό μου αδερφό.
-Τι κούκλος, Θεέ μου, σκέφτηκα… και είναι μόλις πέντε…
Και ναι, όντως «ο άντρας μου, το παιδί μου, ο αδερφούλης μου», όπως συνηθίζω να τον αποκαλώ,στα μάτια μου είναι ό,τι πιο όμορφο, ό,τι πιο γλυκό, ό,τι πιο αγνό έχω δει πάνω στη γη!
Όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι όταν έκανα την προσευχή μου το βράδυ, ευχόμουνα έναν καλύτερο κόσμο...
"Να έχεις όλα τα παιδιά καλά", μαζί με τα υπόλοιπα που ζητούσα...
"Να είναι όλοι καλά!"
"Θεέ μου, γιατί τόσο κακία στον κόσμο;" (αυτό το είχα πει σίγουρα, την εποχή που είχα ακούσει ότι μια γιαγιούλα είχε μαχαιρωθεί 12 φορές, μέσα στην πολυκατοικία της...^^)
Τώρα που γύρισες και είσαι εδώ,btw μου έλειψες my friend, θα ήθελα να σε ενημερώσω για την όλη κατάσταση που επικρατούσε στο πόστο σου τόσο καιρό που έλειπες, έτσι για να ξες, μη τα ακούσεις από άλλου και άλλους και τρελαθείς (διάβασε παρακάτω), καθώς και για το λόγο που σε έκανα στην άκρη, για λίγο...