Ά
σχετος:
-Αυτός που δεν έχει καμία σχέση
-Αυτός που έχει πλήρη άγνοια
-Το αντίθετο του Σχετικός

Ότι γράφεται εδώ δεν δεν είναι απαραίτητα η πάσα αλήθεια... ίσα-ίσα το πιο πιθανό είναι να είναι τελείως "άσχετο" με την πραγματικότητα...

Αν δεν σας αρέσουν αυτά που γράφονται "εδώ", το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην τα διαβάζετε...

Μη διστάσετε να σχολιάσετε... δεν υπάρχει περίπτωση να κατακριθείτε για την άποψη σας... (Αρκεί να είναι σεμνά και ορθά διατυπωμένη)...

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Pride=Υπερηφάνεια-Περηφάνια-Καμάρι.

28ή Οκτωβρίου σήμερα...
Θα περιμένατε λογικά όπως κάθε χρόνο μια ανάρτηση τύπου "Ζήτω η Ελλάς" και "Η Ελλάδα ποτέ δε πεθαίνει" και τα λοιπά.
Δε σας αδικώ.
Αφού όντως κάθε χρόνο κάτι τέτοιο παίζει...
Αξιόλογο μεν, αλλά καθιερωμένο και βαρετό δε, πλέον, για εμένα τουλάχιστον...
Μη με παρεξηγήσετε παραμένω περήφανος για τα παληκάρια του 40.

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Το αλφαβητάρι του μεταμεσονυχτίου.

  
Απόψε κι αν είναι δύσκολη νύχτα.

Βέβαια μπορεί εσύ να βλέπεις το χτες και δικαίως να λές...

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Asx3t0ception.

Παρατήρησα που λέτε κάτι παράδοξο.
-Παράδοξος είσαι και φαίνεσαι...
-Αμε.
Embrace the Paradox. 

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Yeehaaa. No.

 Για μένα: Στιγμές γεμάτες. Από αυτές τις καθημερινές. Αυτές που είναι αρκετές για να πας το βράδυ για ύπνο με χαμόγελο, μπορώντας με ευκολία να ισχυριστείς ότι πήρες και σήμερα τη δόση σου.
Πρεζάκι. 

Θυμάσαι που με ρώτησες τι με κάνει ευτυχισμένο.
Σου είπα για κάτι στιγμές. Να.

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

That's a promise.

Yeap. Thats it. 
Αυτή τη φορά δε μέτρησα στιγμές, ούτε μικρές ούτε μεγάλες.
Κουράστηκα την προηγούμενη φορά.
Στο κάτω-κάτω ο ψυχίατρος μου είπε να μετράω πρόβατα, όχι στιγμές.
Μάλλον οι στιγμές δεν...

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

That song i used to love. (παρτ 1)

Το αγαπώ αυτό το τραγούδι.
Πάντα το αγαπούσα. 
Γιατί; Μη ρωτάς γιατί...
Ποτέ μη ρωτάς γιατί.
Κυρίως εμένα.
Και όχι στο αγαπώ.
Ποτέ στο αγαπώ. 
Κυρίως ποτέ.

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

Άκου κορόιδο. Άκου να μαθαίνεις.

Μια μέρα ακόμα πέρασε.
Γιαυτό δεν είναι οι μέρες άλλωστε...;
Για να περνάνε...
Ασταμάτητα. 
Σκέψου να ήθελε η Δευτέρα να κάτσει λίγο παραπάνω. Μία ωρίτσα.
Θα είχαμε κλάματα.
 
Τι κλάματα δηλαδή. Επανάσταση. 
Και τι επανάσταση. Πατεῖς με πατῶ σε.
Και γιατί; Για το τίποτα.
Ε ρε όταν σου λένε ότι έχουμε σαλέψει, να τους πιστεύεις.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Its Emmys time. Well maybe just this One Award.

-Hey ξύπνα, έχεις σχόλιο award.
-Wait what?
-You won an award, and you are late for the ceremony.
-Am i?
-Yes.
Όπως πάντα αργά, εντάξει αυτή τη φορά δε μου πήρε δύο μήνες τουλάχιστον, αποδέχομαι το βραβείο που μου απονεμήθηκε δέκα μερούλες πριν.
-Τι δε πιστεύεις; Να. My Award. (Thanks by the way)
-Λόγος!!!  Λόγος!!! Λόγος!!!
-Χμμμ, κμ, κμ...
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη μητέρα μου για...
Πλάκα κάνω lets do it.


Γράφω και εδώ... :)!

A! μπε μπα Blog! το Μπινελικοδρόμιο