Ά
σχετος:
-Αυτός που δεν έχει καμία σχέση
-Αυτός που έχει πλήρη άγνοια
-Το αντίθετο του Σχετικός

Ότι γράφεται εδώ δεν δεν είναι απαραίτητα η πάσα αλήθεια... ίσα-ίσα το πιο πιθανό είναι να είναι τελείως "άσχετο" με την πραγματικότητα...

Αν δεν σας αρέσουν αυτά που γράφονται "εδώ", το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην τα διαβάζετε...

Μη διστάσετε να σχολιάσετε... δεν υπάρχει περίπτωση να κατακριθείτε για την άποψη σας... (Αρκεί να είναι σεμνά και ορθά διατυπωμένη)...

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Εμπειρίες

   Σε αυτή την ανάρτηση, και σε επόμενες ελπίζω, θα κάνω μια απόπειρα να αρχίσω μια "σειρά" από εμπειρίες που βιώνω και έχω την τιμή να προλαβαίνω να διαλογιστώ προτού με συνεπάρει η ταχύτητα της σύγχρονης πραγματικότητας (ακούστηκε λίγο εγωιστική αυτή η πρόταση αλλά δεν είχα κάτι άλλο καλύτερο στη φαρέτρα μου την συγκεκριμένη στιγμή. Είμαι ανοιχτός σε προτάσεις!!!).
   Δεν ξέρω αν σας έχει συμβεί, αλλά, προσπαθώντας να γράψεις κάτι "λογοτεχνικό", το δυσκολότερο πράγμα είναι το "πως θα αρχίσω"! Πρέπει να πάρεις σημαντικές αποφάσεις, αφού όπως λένε "η αρχή είναι το ήμισυ του παντός"! Τέλος πάντων, ας μη ξοδεύουμε άλλο πολύτιμο συγγραφικό χώρο.
   Ξεκίνησα από το σπίτι αρκετά αργοπορημένος. Είχα πάρει μέρος σε έναν αγώνα δρόμου που διοργάνωνε το πανεπιστήμιό μου και μάλλον δεν θα προλάβαινα την αναγραφόμενη ώρα. Εξάλλου σκέφτηκα ότι τίποτα δεν ξεκινάει ακριβώς στην Ελλάδα αλλά αυτό είναι για άλλη δημοσιογραφική στήλη! Καθώς πήγαινα να πάρω το λεωφορείο, το είδα ξάφνου να περνά από δίπλα μου και ώντας αρκετά μακριά από τη στάση έτρεξα με λιγοστές ελπίδες να το προλάβω. Οι πόρτες άνοιξαν και έκλεισαν με εμένα να τρέχω κάνοντας νεύμα στον οδηγό. Χαρούμενος κατάλαβα ότι ο κόπος μου απέδωσε καρπούς αφού είδα την πόρτα του λεωφορείου να "ξανά"ανοίγει. Όπως μου επέβαλε ο χαρακτήρας μου πήγα κατευθείαν στον οδηγό για ένα ευχαριστώ το οποίο δέχτηκε με ένα χαμόγελο. Ύστερα έψαξα ένα μέρος να σταθώ έτσι ώστε να ικανοποιώ την εσωτερική μου ανάγκη να παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου. Λίγοι άνθρωποι σήμερα κάτι που εξηγείται από τον βροχερό καιρό. Μια ποικιλία από προσωπικότητες ξετυλίγονταν στο βλέμμα μου με μια όμορφη αεροσυνοδό να σπάει την μονοτονία! Δεν πέρασαν πολλές στάσεις ώσπου έπεσε στην αντίληψη μου κάτι διαφορετικό. Απέναντι από μένα κάθισε ένα παιδί γύρω στα 10. Με κλεφτές ματιές έψαξα τον συνοδό του αλλά μάταιος κόπος. "Τι περίεργο να κυκλοφορεί μόνο. Πρέπει να είναι και λίγο φοβισμένο.", σκέφτηκα, αναπολώντας την δικιά μου παιδική ηλικία. Προσπάθησε να ανοίξει το παράθυρο, αλλά δεν τα κατάφερε. Τον βοήθησα και ένα δειλό "ευχαριστώ" ξέφυγε από τα χείλη του, επιβεβαιώνοντας τις σκέψεις μου. Αποσύρθηκα στη μεριά μου συνεχίζοντας να το παρατηρώ. Ήταν καλά ντυμένο με ένα μοντέρνο χτένισμα, όσο βέβαια του επέτρεπε η ηλικία του, και κρατούσε στο χέρι του μια πορτοκαλάδα. Προσπάθησα να σκεφτώ ποιος μπορεί να είναι ο προορισμός του αλλά εγκατέλειψα την προσπάθεια μη μπορώντας να φιλτράρω τις πολλές επιλογές που είχα. Παρατηρούσα το κουτάκι αναψυκτικό στα χέρια του. Έδειχνε να το κρατάει με ευχαρίστηση σαν ένα θησαυρό έτοιμο να τον απολαύσει! Θα έκανε τα πάντα προκειμένου να μην του  το στερήσει κανείς. Ίσως ακούγομαι λίγο υπερβολικός αλλά αυτή ήταν η σκέψη και η "μετάφραση" της στιγμής "διαβάζοντας" την γλώσσα του σώματος του. Καλύτερα όμως γιατί μου έδωσε την ευκαιρία να αναλογιστώ. Αυτό το παιδί φαινόταν πραγματικά ευτυχισμένο έχοντας στην κατοχή του μόνο αυτή την πορτοκαλάδα. Λίγοι άνθρωποι τη σημερινή εποχή είναι ευτυχισμένοι με αυτά που έχουν (δεν θέλω να δώσω την εντύπωση ότι αναφέρομαι στην οικονομική κρίση που περνάμε. Συναντούσαμε αυτή την κατάσταση και προ κρίσης). Συνέχεια ζητάνε και ζητάνε παγιδεύοντας τον εαυτό τους σε ένα αέναο κύκλο υλικής ικανοποίησης. Πολλοί φτωχοί στα χρήματα είναι ευτυχισμένοι γιατί είναι "πλούσιοι" στον ψυχικό κόσμο και πολλοί πάλι πλούσιοι είναι δυστυχισμένοι, αφού τα χρήματα έχουν πάρει την θέση των συναισθημάτων. Ευχαριστηθείτε με απλά πράγματα και ζήστε την καθημερινότητα χρησιμοποιώντας μόνο τον χαρακτήρα σας σαν εργαλείο!
Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι ο ιδιοκτήτης-ιδρυτής του μπλογκ δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το άθλιο κείμενό μου οπότε οι ντομάτες ας μην λοξοδρομήσουν πάνω του!
Να είστε καλά και να είστε ο εαυτός σας!

9 σχόλια :

  1. Respect...!!! :D
    Ο Ιδιοκτήτης-Ιδρυτής του blog σας βγάζει το καπέλο...!


    Χαίρομαι να βλέπω τέτοιες αναρτήσεις στο blog... :P

    Εννοώ κακογραμμένες αλλά με νόημα, αντίθετα με τις δικές μου προσεγμένες και α-νόητες... :)

    Καλό βράδυ μεγάλε Πάνο... :P

    Υ.γ.Λυπάμαι που το πρώτο σχόλιο είναι τόσο ρηχό... :P Μπορώ και καλύτερα...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απλώς μια έκρηξη λογοτέχνισης μαι φρέντ!! να περνάς καλά!

      Διαγραφή
  2. Αντί να καταστρώνει σχέδια για το πως γίνεται counter o solo top Darius και να αναφέρει τα bug του Alistar στη Riot, το παιδί κάθεται και παρατηρεί ανθρώπους σε λεωφορεία! Λες και ο Ύψιστος σου έδωσε τα μάτια για να κοιτάς τους συνανθρώπους σου και όχι το μόνιτορ! No eyes=No lasthitting=No farming in da laning phase=No Damage,Durability=Lost Game....
    Μα αν είναι ποτέ δυνατον...
    Υ.γ. Dis post iz deap gia deap~!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάποιος μπορεί να πεί πως και τα πιο μικρά πράγματα της καθημερινότητας,όπως ένα κουτί πορτοκαλάδα,χρειάζονται χρήματα και ο χαρακτήρας όσο καλό εργαλείο κι αν είναι δεν θα φέρει τον επιούσιο...αλλά τελικά,ναι έτσι είναι όπως τα λες....ξεχάσαμε την γεύση της χαράς που δίνει μια πορτοκαλάδα...

    Την καλησπέρα μου και καλή εβδομάδα.....σε όλους τους συγγραφείς του blog.!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νομίζω ότι έχει γεμίσει η ζωή μας από γρήγορους ρυθμούς και εμείς τρέχουμε σαν καλοκουρδισμένα ρομποτάκια για να προλάβουμε ...(αλήθεια τι;)
    Και δεν έχουμε καθίσει να δούμε ένα λουλούδι να ανθίζει , να ακούσουμε το γέλιο ενός παιδιού , να νιώσουμε το ευεργετικό χάδι της βροχής χωρίς να κρυφτούμε κάτω από μία ομπρέλα .Και όμως στα πιο μικρά και σε αυτά που σου φαίνονται ασήμαντα κρύβεται η ευτυχία. Και εμείς τα προσπερνάμε τόσο αδιάφορα…
    Υπέροχο πραγματικά το ποστ σου!Την καλησπέρα μου και τα φιλιά μου.

    PS.Γιώργο όντως μπορούσες και καλύτερα :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για τα κομπλιμέντα σου!
      Αυτό με την βροχή το κρατάω! ;)

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα ,δεν ήταν κοπλιμέντα, την αλήθεια είπα μόνο.
      Αν σε εκφράζει θα είναι χαρά μου να το κρατήσεις :)
      Σε φιλώ.

      Διαγραφή

Θα σχολιάσεις ή μπα;

Γράφω και εδώ... :)!

A! μπε μπα Blog! το Μπινελικοδρόμιο