Αναμνήσεις... Part 1.

Χτες με έπιασε ένα κάτι, και άρχισα να σβήνω τα μηνύματα στο face...(Χτες ήτανε; Δε θυμάμαι...)

Μη ρωτάς γιατί... Δε ξέρω γιατί...

Βασικά, δε  ξέρω γιατί ακριβώς...

Όπως πάντα έχω τις υποψίες μου, αλλά...

Αλλά...

(Αλλά θα στις πω παρακάτω...)

Πάντα...

Το φαινόμενο της πεταλούδας στην ευγένεια!

The power of words...(!stolen words! :P)

Nth to say...

Not Today...

Αυτό το κάτι που λέγαμε...

Δε θα μακρηγορήσω, όχι εγώ τουλάχιστον...

Σε αυτούς που ξέρουν...

(kai)

Για αυτούς που θέλουν να μάθουν...

Αν ρωτάς τι, το αφιερώνω σε σένα... :)

Like a joke...!

Έτσι είναι...

Ναι αυτό...
Ναι αυτό πρέπει να κάνεις...
Καλά το πας...
Αυτό ακούω κάθε φορά που ρωτάω τον εαυτό μου τι πρέπει να κάνω...
Και όταν κάνω μαλακία έχει τα μούτρα και γυρνάει και μου λέει Έλα τώρα να δεις τι έκανες...

Το κάτι άλλο...!

Κοίταξε να δεις... μη με λες εμένα προς τα πού!

Κενό...!Εντερ...!

Κενό...!Έντερ...!

Κοιτάχτε να δείτε...

Μια από τα ίδια... ! Εμ βέβαια...!

Ντρέπομαι...
Λέω "είδα αυτό στην τηλεόραση" και ντρέπομαι...

Άκου!

Ντρέπομαι...
Ντρέπομαι ακόμα και να το γράψω, ξες που είναι πιο εύκολο...
Δε ξέρω γιατί, αλλά μου φαίνεται πλέον πράξη ντροπής να ανοίγω την τηλεόραση να δω κάτι... :/!
Βασικά ξέρω γιατί γίνεται αυτό, αλλά δε ξέρω γιατί τώρα, γιατί τόσο γρήγορα, γιατί, γιατί...

Θα μου πείτε Χεστήκαμε! 

Όπως το βλέπει κανείς...

Να 'μαστε και πάλι εδώ...
Και κάθε φορά που ξεκινάω να γράψω, τσουπ...
Να σου χίλιοι λόγοι...
Ωπ! μην τυχον...
Μη τυχόν σε λέω...
Πρώτος και καλύτερος: Βαριέμαι...
Οι υπόλοιποι...; Πιο λογικοί, αλλά αβάσιμοι...

Δε βαριέσαι... ΟΧΙ....είπαme, βαριέμαι...

Είχα μια συζήτηση που λέτε λοιπόν, περί υποκρισίας...

That's life dudes...

Αγαπητό μου ημερολόγιο...
Να 'μαι και πάλι εδώ. Μετά από τόσο καιρό. Όπως μου άρεσε πάντα. Σε ένα μονόλογο. Στο δικό μου δραματικό μονόλογο.


Μου έλειψες είναι η αλήθεια. Όπως και ο μονόλογος. Όπως μου έλειψαν και τούτες εδώ οι εμπειρίες...

Άκου!

Άλλαξα ξέρεις...
Μη ψαρώνεις, δε θα μακρηγορήσω...