Μερικές φορές, τα πράγματα δεν πηγαίνουν ακριβώς όπως τα περίμενες...
Βασικά καθόλου όπως τα περιμένες...
Περισσότερες ώρες, λιγότερος χρόνος...
Περισσότερη κούραση, λιγότερο πάθος...
Περισσότερο μωβ, λιγότερο πορτοκαλί...
Heh.
Χμμμμ...
Ίσως να χρειάζεσαι ένα διάλειμμα...
Όμως η ζωή συνεχίζεται...
Μερικές φορές, νιώθεις πως δεν αντέχεις...
Πως δεν βαστάει η καρδιά σου άλλο...
Πως το μυαλό σου έχει αρχίσει και...
Ίσως να χρειάζεσαι μια πάυση...
Μα η ζωή συνεχίζεται...
Κι αν μείνει τ'όνειρο μισό
κι αν το φιλί χαθεί κι αυτό
Ένα να λες σαν να'ναι χθες
Πως μ'αγαπάς χίλιες φορές...
κι αν το φιλί χαθεί κι αυτό
Ένα να λες σαν να'ναι χθες
Πως μ'αγαπάς χίλιες φορές...
Σχολή, αμάξι, σπίτι, δουλειά, το κορίτσι σου, χωριό, διάβασμα, αμάξι, το κορίτσι σου, σπίτι, σχολή, σπίτι, δουλειά, έχασα κιλά.
Γιατί έχασα κιλά; Μήπως δε τρώω καλά;
Βρε μια χαρά τρως, άστο αυτό. Συνέχισε τις πολύ άνετες και καθόλου αγχωτικές σκέψεις σου.
Διάβασμα, σπίτι, αμάξι...
Σκέψεις, ναι σκέψεις...
Σκέψεις, ναι σκέψεις...
Οι σκέψεις και μόνο αρκούν για να σε κουράσουν 10 φορές πιο πολύ από τις πράξεις τις ίδιες...
Και τι είναι αυτά που λές αγαπητέ Γεώργιε;
Τι να σου πω... Ούτε εγώ ξέρω. Πήγα για διάβασμα, γύρισα, κοιμήθηκα, μόλις ξύπνησα και ήρθα να συνεχίσω. Τώρα προσπαθώ να θυμηθώ που κολλάει το ως εδώ κείμενο με τον τίτλο. xD.
Ξέρω, ξέρεις, ξέρουμε.
Άλλος ενας (ά)σχετος(ικός) πρόλογος που λέει πολλά από μόνος του, ας περάσουμε όμως στο κυρίως θέμα.
Θεωρώ που λέτε ότι ο αυτοσαρκασμός και η αυτοκριτική είναι δύο πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου. Το πιο πιθανό βέβαια είναι ότι το λέω αυτό γιατί σε μένα και τα δύο περισσέυουν και με το παραπάνω. Ναι, ναι όχι να το πενευτώ αλλά i am not just a pretty face. Ίσως να πρέπει να κάνω μια ανάρτηση με τίτλο " Όταν ο αυτοσαρκασμός χτυπάει κόκκινο" να γελάσουμε και εμείς και οι πέτρες. Κυρίως οι πέτρες. Μόνο οι πέτρες. Άσχετο. Ας μη ξεφεύγουμε όμως.
Θα ξεκινήσω με την αυτοκριτική. Ένα σπορ άγνωστο για πολλούς. Κυρίως στην Ελλάδα από όσο ξέρω. Με λίγες εξαιρέσεις. Από όσους ξέρω. Αυτοκριτίκη είναι σύμφωνα με το wikipedia ofc, δεν μιλάμε αυθαίρετα εδώ, δεν είμαστε ότι και ότι. Εντάξει αστειευόμαι σύμφωνα με ένα random online λεξικό της νεοελληνικής: "Η κριτική που κάνει κάποιος για τις δικές του πράξεις, ιδίως τις παραλείψεις ή τα σφάλματα". Ναι εδώ είμαστε. Δεν έχει να κάνει με το αν διορθώνεσαι η όχι afterwards. Αυτό λέει άλλα πράγματα για τον χαρακτήρα σου. Η αυτοκριτική έχει να κάνει καθαρά με την ικανότητα που έχει ένα Ων να εντοπίζει τα λάθη του, χωρίς να λαμβάνετε υπόψιν ο χρόνος. Επίσης δεν έχει να κάνει με το τι θα κάνεις αφού εντοπισεις με επιτυχία τα λάθη σου. Εμένα για παράδειγμα η αυτοκρίτική( που την έχω εξασκήσει καταλάθως πολύ, ειδικά τον τελευταίο καιρό) με βοηθάει στο να εντοπίζω γρήγορα τα λάθη μου κα να μη κατηγορώ άλλους άδικα για αυτά. Όχι ότι δεν το έχω κάνει και εγώ αρκετές φορές στο παρελθόν. Νέος στο άθλημα και εγώ, αλλά όπως λέει και ο λαός κάλλιο αργά παρά ποτέ.
-Τουλάχιστον όχι ακόμα, ίσως στο παρτ Του.
-Μη πετάγεσαι ρε μαλάκιε, έχουμε να πάμε και δουλειά.
-Δώσε την ugly truth στο λαό και πάγαινε να μη σε βλέπω.
Και τι είναι αυτά που λές αγαπητέ Γεώργιε;
Τι να σου πω... Ούτε εγώ ξέρω. Πήγα για διάβασμα, γύρισα, κοιμήθηκα, μόλις ξύπνησα και ήρθα να συνεχίσω. Τώρα προσπαθώ να θυμηθώ που κολλάει το ως εδώ κείμενο με τον τίτλο. xD.
Ξέρω, ξέρεις, ξέρουμε.
Άλλος ενας (ά)σχετος(ικός) πρόλογος που λέει πολλά από μόνος του, ας περάσουμε όμως στο κυρίως θέμα.
Θεωρώ που λέτε ότι ο αυτοσαρκασμός και η αυτοκριτική είναι δύο πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου. Το πιο πιθανό βέβαια είναι ότι το λέω αυτό γιατί σε μένα και τα δύο περισσέυουν και με το παραπάνω. Ναι, ναι όχι να το πενευτώ αλλά i am not just a pretty face. Ίσως να πρέπει να κάνω μια ανάρτηση με τίτλο " Όταν ο αυτοσαρκασμός χτυπάει κόκκινο" να γελάσουμε και εμείς και οι πέτρες. Κυρίως οι πέτρες. Μόνο οι πέτρες. Άσχετο. Ας μη ξεφεύγουμε όμως.
Θα ξεκινήσω με την αυτοκριτική. Ένα σπορ άγνωστο για πολλούς. Κυρίως στην Ελλάδα από όσο ξέρω. Με λίγες εξαιρέσεις. Από όσους ξέρω. Αυτοκριτίκη είναι σύμφωνα με το wikipedia ofc, δεν μιλάμε αυθαίρετα εδώ, δεν είμαστε ότι και ότι. Εντάξει αστειευόμαι σύμφωνα με ένα random online λεξικό της νεοελληνικής: "Η κριτική που κάνει κάποιος για τις δικές του πράξεις, ιδίως τις παραλείψεις ή τα σφάλματα". Ναι εδώ είμαστε. Δεν έχει να κάνει με το αν διορθώνεσαι η όχι afterwards. Αυτό λέει άλλα πράγματα για τον χαρακτήρα σου. Η αυτοκριτική έχει να κάνει καθαρά με την ικανότητα που έχει ένα Ων να εντοπίζει τα λάθη του, χωρίς να λαμβάνετε υπόψιν ο χρόνος. Επίσης δεν έχει να κάνει με το τι θα κάνεις αφού εντοπισεις με επιτυχία τα λάθη σου. Εμένα για παράδειγμα η αυτοκρίτική
Εντάξει τώρα το παινέψαμε το σπίτι μας, δε πιστεύω να πέσει να μας πλακώσει, έτσι...;
Ας πούμε τώρα και την ugly truth. Ξέρετε κουτσοδόντα, κατσαρά μαλλιά, ας γελάσω....
Heh, μόλις θυμήθηκα την ιστορία με το σκιουράκι και την ugly truth. :) Τι όμορφες αναμνήσεις...
Σίγουρα η πιο άσχημη αλήθεια είναι πιο όμορφη από το πιο ωραίο ψέμα. Αλλά δεν είναι του παρόντος αυτό.
-Μη πετάγεσαι ρε μαλάκιε, έχουμε να πάμε και δουλειά.
-Δώσε την ugly truth στο λαό και πάγαινε να μη σε βλέπω.
-Δύσκολα σε κόβω. xD
Δεν ήξερα πως οι σκέψεις και μόνο αρκούν για να σε κουράσουν 10 φορές πιο πολύ από τις πράξεις τις ίδιες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τρομάζει αυτό...τώρα καταλαβαίνω γιατί σχεδόν ποτέ δεν φτάνω στην πράξη...χαχαχα
Πάντως κι εσύ πολλές σκέψεις βλέπω...κι απορώ πως βγάζεις άκρη;;
Σ'αφήνω προς το παρόν...πάω να ψάξω την ugly truth..
Καλό ξημέρωμα!
Καλημέρα!
ΔιαγραφήΚαλή τύχη με την αναζήτηση...