Έρχεται πάλι νέο...

Έρχεται...

Έρχεται και δε θα το προλάβω...

Δε θα 'μαι έτοιμος, έμειναν κάποια κομμάτια μου ακόμα σκόρπια...

Δεν είναι μόνο αυτό...

Έχω κι άλλα πράγματα να κάνω...

Πρέπει να ντυθώ, για να το υποδεχτώ...

Πρέπει να πλυθώ, να ετοιμαστώ...

Πρέπει...

Πρέπει; 

Όλα, ένα μεγάλο δεν...

Λυπάμαι...

 Το ξέρεις, ε;

  Το ξέρεις, πως δεν το ξέρεις;

   Θυμάμαι στο 'χα πει...
    Θυμάμαι...
     Τότε...
      Που...

        Μέτρησα προχτές...

Φύγε σκιουράκι μου, φύγε...

Φύγε σκιουράκι μου, φύγε...
Ακόμα εδώ είσαι;
Φύγε, κρύψου μακριά... ( κλικ και άκου)
Κρύψου να μη σε ανακαλύψω...
Μη σκαλίζεις άλλο, εκεί μέσα...
Με πονάς...
Δε χωράς...δηλαδή χωράς, αλλά πως να στο εξηγήσω...

Ξέρω δε χρειάζονται εξηγήσεις...

Μια πνοή ανήμερα...

Σήμερα...τώρα πια χτες...

23 Δεκ και πάλι μια μέρα σαν όλες τις άλλες...

Ποια η διαφορά; -----------------> Ευχές... :)...!

Χρόνια πολλά ο ένας, χρόνια πολλά ο άλλος...

Η μέρα που η ιστορία, νίκησε την αγάπη...

Χάπι Σαντ Ντέι...!

16/12.Παρασκευή. Πρωί. Ξύπνησα. Ααααα. Βαριέμαι.Αλλά πρέπει να σηκωθώ. Δεν υπάρχουν πια περιθώρια. Η σχολή δε θα με περιμένει άλλο. Πλύθηκα. Ντύθηκα. Έφαγα. Έφυγα. Καλό δρόμο.

-Καλημέρα George, όλα καλά;

-Μια χαρά, εσύ;

Ευχαριστώ, συγχαρητήρια και καλό κουράγιο...!!!

2ος Όροφος.Η πόρτα βρόντηξε πίσω μου. Συνηθισμένο. Η πόρτα βροντάει ούτως ή άλλως. Κατεβαίνω τα σκαλιά.1ος Όροφος Ακούω κλειδιά. Συνεχίζω. Έφτασα στο ισόγειο. Δηλαδή τι ισόγειο, ημι-ισόγειο(χωρίζουν κάτι σκάλες το ισόγειο με το μέρος που βρίσκεται το ασανσερ, άλλο που το ασανσερ γράφει ισόγειο) Διακρίνω μια φυσιογνωμία. Ένας τυπάς, λίγο κοντός, μελαχρινός, προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα του ισογείου…

Το Κάρμα...(;)

16:00. Το μάθημα τελείωσε. Ξεκίνησα παίρνοντας το φιλαράκι μου τηλέφωνο… Ελπίζοντας πως είστε μαζί… Πήρα… Το τηλέφωνο έκλεισε χωρίς χαμόγελο στα χείλη μου… Ο Κώστας ήταν στη δουλειά… Άρα δεν, όχι… Τώρα; Δεν έβρισκα λόγο για να σε πάρω τηλέφωνο. Δηλαδή λόγο έχω… δηλαδή τι λόγο, λόγους… και μάλιστα πολλούς… απλά δεν έβρισκα δικαιολογία… Έσπαγα το κεφάλι μου να βρω μια. Μιας και ακόμα τις χρειάζομαι, αφού θεωρητικά, δεν είμαστε μαζί… Και πάνω στην αναζήτηση και  εκεί που είχα απελπιστεί κι ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι δε πρόκειται να βρω καμία… χτυπάει το τηλέφωνο… Ποιος να ναι τώρα; Μιας και φορούσα ακουστικά, δεν μπορούσα να δω ποιος είναι… Τώρα; Δε δίστασα… Με το που βρήκα το κουμπί μέσα από τη ζακέτα, το πάτησα για να απαντήσω…"Ναι, παρακαλώ...;"

Είναι στιγμές...

«Το μυαλό της Ιφιγένειας είχε σταματήσει. Αυτό το μυαλό της, που καμάρωνε πως δούλευε πάντα σαν καλολαδωμένο μηχανάκι, είχε σταματήσει μαζί με το βλέμμα της στις σταγόνες που έπεφταν ρυθμικά από κάποιον ορό κρεμασμένο στο διπλανό κρεβάτι.[…] Οι ερωτήσεις της  έκαιγαν τα χείλια, αλλά δε τολμούσε να τις ξεστομίσει. Το ‘βρισκε άκαιρο, σκληρό. Σαν να μην ήταν η ξαδέρφη της αυτή, που τρωγόντανε κάθε μέρα σαν το σκύλο με τη γάτα, μα μια άλλη. Μια ξένη ίσως; Όχι, όχι μια ξένη! Πως θα μπορούσε να είναι η Νερίνα μια ξένη; Μια δικιά της ήταν, που την αγαπούσε-για δες-κι έτρεμε μήπως την πληγώσει! »

Το  παραπάνω απόσπασμα κειμένου είναι από το λογοτεχνικό βιβλίο της Ε. Δικαίου

 «Μου μαθαίνετε να χαμογελάω, σας παρακαλώ;».

Είναι μερικές στιγμές που τα συναισθήματα είναι τόσο δυνατά…

Δείξε μου τους φίλους σου...

Όλα ξεκινούν... όταν μια μεγάλη, πολύπλοκη και δυσνόητη διαδικασία λάβει τέλος...
Ακόμα και τα πρώτα δευτερόλεπτα της ζωής μας...μιλώντας τελείως υπερβολικά.... αλληλεπιδρούμε με τους γύρω μας... και ξεκινάμε να χτίζουμε την προσωπικότητα μας...

-Εεεε...Για να σκεφτώ...Μάλλον όχι...Για συνέχισε...Γράφω εγώ...

Το ίδιο και το αυτό...!!!

Έφτασε 23 του μηνός και ακόμα ανάρτηση για το πολυτεχνείο...

Ξέρω...

Απαράδεκτος...

Θυμάμαι στις 17 του μηνός ήμουνα χωριό...

Οι καρδιές του κάμπου... !!!

Όταν δε περνάει η ώρα στη σπορά... :D!

Ή μάλλον όταν έχει τελειώσει η δουλειά και όλα έχουν μπει στον αυτόματο...

Και κάθεσαι και αράζεις στη καρότσα... :D

Κάτι πρέπει να κάνεις....

 με κάτι πρέπει να ασχοληθείς... :)

Έχουμε και λέμε...

Καληνύχτα Ελλάδα...!!!

Είμαι στο χωριό... και έτυχε...
Να δω τηλεόραση... αφού έκανα λίγο ζάπινγκ.. είχε κάτι σειρές,εκπομπές, ταινίες ειδήσεις... οπότε κατέληξα να βλέπω ΒΟΥΛΗ...

Έπαιζε για αρκετή ώρα...

Tο γεμάτο κενό...

-Τι ειναι οταν νιωθεις ενα κενο εδω; μου ειπε και μου εδειξε το στερνο της.

-Τι να πω... δεν ξερω, εδω λενε πως ειναι η ψυχη, απαντησα.

Φυσικα δεν πιστευω αυτο που λεω, αλλα η ερωτηση 

ειναι κατευθυνομενη και απανταω εξισου κατευθυνομενα. 

Εχουμε και λεμε λοιπον.

aT LaSt...!! :D!

Ι διδ ιτ.... Ι διδ ιτ...!!!

No you didn't..!  Fail...!

Yes i do!!!  Enjoy...!!!

Παρελθόν vs Παρόν 2

Βαρέθηκα...

Βαρέθηκα να περιμένω την κατάλληλη στιγμή...
Σε σημείο που σιχάθηκα τον εαυτό μου...
Ίσως άρχισα να πιστεύω πως δεν θα υπάρξει ποτέ η κατάλληλη στιγμή για μας...
Ειδικά μετά το σήμερα... που πίστευα πως είχε έρθει η σειρά μας...
Ίσως να μη το θέλω...
Αλλά όχι σίγουρα το θέλω... και αυτό γιατί σε θέλω...
Πόσο σε θέλω... για χίλιους και δύο λόγους...

Οι καρδιές του Δρόμου Νο3

Τώρα, ήρθε η ώρα, που ολόκληρη η χώρα, μπλα μπλα μπλα... και τα λοιπά και τα λοιπά...
Κρατάμε ότι μας ενδιαφέρει μόνο...

Ποιά ώρα; 

Έλα τώρα που δεν κατάλαβες...

Τέλος πάντων...

Σε 18 χρόνια... μα το Δία, οι πλανήτες θα μπούνε, σε φωτεινή ευθεία...

Και μέσα σε μια μέρα...

Αυτο το ευ

Μοιαζουμε ολοι να μαστε πολυ δυστυχισμενοι...

Οχι τοσο οταν συναναστρεφομαστε με τους αλλους αλλα ιδιαιτερα οταν γυρναμε σπιτι κουρασμενοι, με το κεφαλι μας γεματο, απο περισσοτερο η λιγοτερο σημαντικα πραγματα, απο αγχη, απο στεναχωριες...

Οταν γυρμανε σπιτι. Εκει μας βγαινουν ολα. Στο σπιτι μας. Οταν πια η μερα εχει τελειωσει αλλα το μυαλο μας γεμιζει ξανα με ολα αυτα στα οποια θα πρεπει να ανταποκριθουμε την επομενη μερα. 

Αναρωτιεμαι γιατι ολα αυτα. Τι κερδιζουμε απο ολα αυτα.
Η μαλλον...
Αναρωτιεμαι ποσα χανουμε...
Αναρωτιεμαι αν ολα αυτα που μας κουραζουν και μας μαυριζουν την ψυχη αποτελουν ενα δυσκολο μεταβατικο σταδιο.

Απο την €υτυχια στην Ευτυχια.

Αν ειναι ετσι, τουλαχιστον αξιζει τον κοπο.

Λάθος επένδυση...!!!

Ένα παλιό ανέκδοτο, μετασχηματισμένο για τις ανάγκες του παρόντος...! :)

Enjoy...!

Σε έναν αυτοκινητόδρομο της επαρχίας...

Τα λεφτά είναι το παν... qq mas...!

Κάθισα και σκέφτηκα...(και είδα ότι μ' αγαπάς... λολ) 

...πόσα πράγματα μπορείς να αγοράσεις....

...με μια πισίνα money...

 *Κλειστή*  γιατί μερικοί φοβούνται τη βροχή...

Μπορείς να αγοράσεις ένα σπίτι,

Ψίθυροι Βροχής...

ειναι αργα και κατι πρεπει να γραψω...ομως δεν μου ερχεται τιποτα...δεν μπορω να σκεφτω τιποτα..
πολλες φορες, οχι μονο οταν ειμαι μονη, σιωπω, γιατι για καποιον ανεξηγητο
και αγνωστο λογο δεν σκεφτομαι τιποτα...μοιαζει αρκετα τραγικο κι ομως
συμβαινει...ετσι και αποψε...δεν εχω τιποτα μεσα στο κεφαλι μου...μονο ακουω τη βροχη...την ακουω
να συντριβεται με την ασφαλτο..να προσπαθει να την πονεσει. ομως ματαια..αυτη θα μεινει εκει μεχρι αυριο...
και για πολλους μηνες ακομη..h και χρονια..ομως η βροχη γρηγορα θα εξατμιστει..ειναι σαν τα δακρυα μας..

28η Οκτ.

Σήμερα...

Μέρα εθνικής γιορτής....

Θυμάμαι...
Και σκέφτομαι...
Τώρα πια μόνο θυμάμαι...


Τι έγινε τελικά το πρωί;
Κάτι άκουσα... αλλά δεν ξέρω...
Δε μπορώ να χω άποψη...
Κρίμα ρε, κρίμα...
Έχω κάνει τόσες φορές παρέλαση και έχασα την καλύτερη...



Αναρωτιέμαι που έχει πάει αυτή η εθνική συνείδηση τους...
Και άντε αυτή πήγε βόλτα...
Η περηφάνια τους...;


Κύριε πρόεδρε...


Ξέρετε...
Κάποτε ...τι κάποτε ΖΟΥΣΑΤΕ τότε...
Κάποιοι πολέμησαν για να...
Βασικά αν ήξεραν γιατί, μπορεί και να κάθονταν σπιτάκι τους...
Μπορεί να μην είχαν τηλεόραση, αλλά είχαν άλλα...
Τέλος πάντων ασ' τους αυτούς....
Ποιός τους τεντώνει κι αυτούς...
Είχαν και αυτοί τα δικά τους προβλήματα...
Ίσως να έχουν και τώρα...

by tasos. SKATA s olous tous giati emeis den pezoume paixnidia m tous orous tous!!!!!!!!!!!!! by tasos

Άντε καληνύχτα...δεν έχω κάνει και σακίδιο...!

Τα λέμε τη Δευτέρα...! :)

Μια αγαπημένη μελωδία...

Καμιά φορά σκέφτομαι....
Πόσο ωραία τραγούδια έχουν γραφτεί...
Και έχουν έτσι απλά χαθεί...
Γιατί δε βρέθηκε κάποιος "καλός" ερμηνευτής και για αυτά...

Τόσα τραγούδια που με εκφράζουν...

τόσα τραγούδια που τραγουδάω στο δρόμο, στον ύπνο, στον ξύπνιο, στο μπάνιο...

Συνήθως μόνο το ρεφραίν...

Pacman...

"-Τα νέα σου ψηλέ...

-Άσε με ρε φίλε...

Τι να σε λέω τώρα...

Κάθε φορά μαθαίνω και κάτι καινούριο σε αυτό το σχολείο...

Καμμένος και πάλι Καμμένος...

Για άλλη μια φορά... ΜΟΝΟ ο Καμμένος... :/

Τα σχόλια δικά σας...

Αν και δεν απευθύνεται σε σας... αυτοί που πρέπει και έπρεπε να τα ακούσουν μάλλον βούλωσαν τα αυτιά τους...

Αμάν...!!!

-Αμάν πια με αυτά τα σκουπίδια...

Αμάν... πάλι γεμάτοι οι κάδοι από δω μέχρι το απαράδεκτο...

Καρδιές του δρόμου...(2)

Η στιγμή που όλοιπεριμένατε....

Η στιγμή που όλοι περιμένατεεε...

Η στιγμή που όλοι περιμέεεναααατεεεε...

Μάλλον όχι ε; :)

Δε πειράζει... 

Μιας και την τελευταία φορά... ο φίλος μου ο Γκόμου Νο Εμ Ντι Εφ (γιούχουυυυυυ) 

έκανε αυτό που έπρεπε να κάνω εγώ... :P και τον ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό... :P 

Ήρθε η στιγμη...(αυτή για την οποία γίνεται αναφορά παραπάνω)...να παραθέσω και τις δικές μου καρδιές του δρόμου...

Ας κλέψω την εισαγωγή...^^

Sensei...

Καθώς άκουγα μερικά από τα αγαπημένα μου τραγούδια...

στο ΣυΣωλήν... 

έπεσα πάνω σε αυτό... 

--->Εδώ...<-- Είναι το κείμενο κάτω από το Βίντεο... ^^!

 Φυσικά και το τραγούδι είναι respect...^^)

Και με άρεσε πολύ... ^^!

Και να το λοιπόν...!

Ελπίζω να σας αρέσει όσο και σε μένα...^^! 

Enjoy...!

Μια ανάρτηση...!

Σήμερα το βράδυ...

Δηλαδή τώρα...

Ή λίγο πριν... 

Ξεφεύγω από το θέμα...!

Α ναι...

όντως...

Σσσσ....!!

-

-

Επιτέλους...Λίγη ησυχία...^^!

Τι ωραία που είναι η σιωπή...!

Κάθε σιωπη κάτι έχει να πει...!

Έχεις ακούσει ποτέ καμιά σιωπή..?

ΓκουΧουΓκουχου...!Συνεχίζω λοιπόν...

Μια φορά κι έναν καιρό...

"Τα ζώα μαζεύτηκαν στο δάσος μια μέρα και απόφάσισαν να ανοίξουν ένα σχολείο. Ήταν ένα αγριοκούνελο, ένα πουλί, ένας σκίουρος, ένα ψάρι και ένα χέλι, κι έτσι ίδρυσαν τη σχολική επιτροπή...

Όλοι οι δρόμοι έχουν εμπόδια...

Όλοι οι δρόμοι έχουν εμπόδια...

Πόλλα, λίγα, δύσκολα, εύκολα, βατά, άβατα...

Στο δικό μου το δρόμο τα εμπόδια εμφανίζονται από το πουθενά...

Σαν χτυπήματα κάτω από τη μέση...σα σφάχτης...

Από αλλού το περιμένεις κι από αλλού σου 'ρχεται...

Μερικά μάλιστα επαναλαμβάνονται...

Παρόλου που έχω μάθει να τα αντιμετωπίζω πια... μερικά μου φαίνονται ακόμη δύσκολα...

Όλο και πιο δύσκολα...και όλο και πιο δύσκολα...

Τόσο "και όλο και πιο" δύσκολα που έχω αρχίσει και πιστεύω πως στο μέλλον δε θα είμαι ικανός να τα περάσω...

Ή ακόμη χειρότερα να τα φτάσω...

Αλλά κατα βάθος έχω την αίσθηση ότι το έχω... και όσο υπάρχουν εμπόδια εγώ θα μπορώ να τα περνάω...

Αισιοδοξία; Αυταπάτη;

Θα δείξει...

Έχω αρχίσει και τα χάνω;

Μάλλον...

Πάντως ξαφνικά ένιωσα τη γη να καταρρέει κάτω από τα  πόδια μου...

Σχεδόν όλος ο κόσμος μου άρχισε να διαλύεται...

Τον είχα χτίσει τόσο ωραίο...τόσο όμορφο...τόσο ρομαντικό...

Και πάνω που είχα αρχίσει να συνηθίζω...

Πάνω που είχα βρει το ρυθμό μου...

Αλλά μάλλον κάτι ξέχασα...

Δηλαδή σίγουρα κάτι ξέχασα...

Ξέχασα...

Ξέχασα τους ανθρώπους...

Τους άλλους ανθρώπους...

Ξέχασα ότι πέρα από εμένα υπάρχουν κι άλλοι...

Και δε μπορώ να λογαριάζω εγώ γιαυτούς...

Ξέχασα ότι είναι ανεξάρτητοι και αυτόβουλοι...ή όχι;

Σα να λέμε λογάριασα με το ξενοδόχο αλλά χωρίς τον πελάτη...

Η αντίδραση τους στο κάλεσμα μου δεν ήταν η αναμενόμενη... και τι πιο λογικό...

Δε σκέφτονται όλοι σαν και μένα...

Δεν είναι όλοι εγώ...

Ίσως να μην υπήρξε ούτε καν κάλεσμα...

"Αυτοί σίγουρα έβαλαν στόχο να διαλύσουν τον υπέροχο κόσμο μου...

Αυτοί φταίνε..."

Κάθε φορά που εγώ κάνω κάτι λάθος...μπορώ άνετα να το ρίχνω σε αυτούς...

Φυσικά...

Έτσι θα ρίξω τα εμπόδια μου στους άλλους... και γω θα μπορώ να περπατάω σε ένα δρόμο χωρίς εμπόδια....

Χωρίς εμπόδια;

Σάστισα...

Όταν σκέφτηκα ότι αυτά που νόμιζα για εμπόδια δεν ήταν εμπόδια αλλά ο ίδιος ο δρόμος...

Όταν σκέφτηκα το τι θα ήταν ο δρόμος χωρίς τα εμπόδια...

Όταν σκέφτηκα πόσο με βοήθησαν...

Όταν σκέφτηκα πως...

Όλοι οι δρόμοι έχουν εμπόδια...

Και τα εμπόδια είναι για να τα περνάμε...

Μόνοι μας ή με παρέα...

Περασμένες 5 και εγώ ακόμα εδώ...
Έγραψα τόσες πολλές ασυναρτησίες μαζεμένες...
Μάλλον θα φταίει η ώρα...

Άμα κάποιος βγάλει νόημα από αυτό Pm me...!

Time for bed...!
Καλό Ξημέρωμα...!

Να ζείς, να αγαπάς και να μαθαίνεις...!^^!

Σήμερα στη βιβλιοθήκη κουβάλησα μαζί μου ένα βιβλίο με σκοπό να το επιστρέψω στο φίλτατο φίλο και γνωστό προκάτοχο του και πάει λέγοντας, ύστερα από παράκληση του ίδίου και επιτέλους μετά από τόσους μήνες...

Ένα βιβλίο που πραγματικά δεν είχα ανοίξει παραμόνο στο ελάχιστο... ίσα-ίσα... όσο- όσο...  :P

Μάλιστα θυμάμαι το λόγο για τον οποίο μου το είχε δώσει...

Είχε διαβάσει μια ανάρτηση μου σχετική... και σκέφτηκε "Ώπ..!! Εδώ είμαστε...!"

Και μου το φόρτωσε... με την καλή έννοια...

Και επείδή μου το ζήτησε πριν κάμποσο καιρό και εγώ το θυμήθηκα σήμερα... 

Είπα να του το πάω   έκπληξη...; μπα...!!!

Όταν το έβγαλα να το παραδώσω μου κίνησε το ενδιαφέρον να το διαβάσω...

δε ξέρω γιατί... 

François-Marie Arouet (Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας)

Γνωστός και ως Βολταίρος θεωρείται κεντρική μορφή και ενσάρκωση του Διαφωτισμού του 18ου αιώνα. Υπήρξε επίσης δοκιμιογράφος και κορυφαίος εκπρόσωπος του ντεϊσμού.

Μπλα, μπλά, μπλα... Παρεπομπομ...ΠαραΠαρεπομπεροπερομ....παραπαρεπομ... περοπερομ....παραπ...

That's enough...!!!

Για όσους ενδιαφέρονται για περισσότερες πληροφορίες...

Here is the fountain of information.... 

Περι Βολταίρου Wiki...

Για τους υπόλοιπους...

Αυτοί είχαν.... Carry^^!!

Κάτι παιδιά που πήγανε στη Δεθ για να δούνε τους "Διαόλου Κάλτσες" ή μάλλον τους "Διαολ Καλτσ" μου είπαν ότι ήταν κΑτΑπλΗκτΙκοΊ..
Βασικά δεν έμειναν μόνο σε αυτό... είπαν κι άλλα αλλά δε τα θυμάμαι ακριβώς...

Ξεκίνησαν λέει με δύο τραγούδια ξενόγλωσσα...

Μπερδεύτηκα...!

Και να 'μαι πάλι...!!!
Εκεί που νόμιζα ότι θα κάνω να γράψω κάτι για μέρεεες...
Μπερδεύτηκα λίγο χτες με αυτά που έγιναν στην πόλη μας... ή μάλλον με αυτά που άκουσα πως έγιναν στην πόλη μας...
Μπερδεύτηκα όσο αναφορά κυρίως το δημοκρατικό πολίτευμα της Ελλάδας...



-Ήθελα να πάω το παιδί μου στο εφημερεύον νοσοκομείο και δεν μπορούσα...!! Ήταν κλειστοί οι περισσότεροι δρόμοι μέρα μεσημέρι...!Παντού μπλόκα...! Μπορεί να μου πει κάποιος--->Γιατί;

ΤελειΏ-σαμε...!!!

Πάει και αυτό το καλοκαιράκι...

Φεύγει και ελπίζω να μην αφήσει πίσω του συντρίμια...

Περάσαμε δε περάσαμε καλά αυτό ήταν...

Για μένα προσωπικά ήταν από τα καλύτερα καλοκαίρια μου... και σαν "σύνολο" αλλά και μεμονωμένα...

Αν και η άποψη μου δεν είναι και τόσο αντικειμενική εις βάρος των υπόλοιπων καλοκαιριών...

κυρίως λόγω απαλειφής μνήμης... ;)... για να λέμε και του στραβού το δίκιο...!!!

Έχω τόσα πράγματα να θυμάμαι...

Χαράχτηκαν στη μνήνη μου και θα μείνουν εκει για... όσο λάχει...!!!

Το "πάντα" το είπα και πέρσι και πρόπερσι και δεν έπιασε τόπο "παντού"!

Για άλλη μια φορά...

Συνοδευτικό κομμάτι:

 "Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες"

 fail... :)! 

Κατσούφηδες... και αν τους ρωτήσεις γιατί, θα σου πουν "Δε βγαίνουμε"... "Λεφτά δεν υπάρχουν"...


Κι αν τους πείς τι τα θέλουν τα λεφτά; θα σε πουν "Λογαριασμοί"... "Ψώνια"... "Διασκέδαση"..."Παιδιά"...


Κι αν τους πείς τι τα θέλουν όλα αυτά...; θα σε πουν "Για να είμαι ευτιχισμένος"..."Να γελάσει λίγο το χειλάκι μας" ... "Άνθρωποι είμαστε και μεις"...

Τετάρτη 13/7/2011

Μέρος:Εύζωνοι

Ημέρα:Τετάρτη

Gimme More:13-7-11

Ώρα: 15:56

Κατάσταση:Βαριέμαι...

The scout way this time...

Χτές γύρισα...
Αργάμιση...
Πτώμα...
Έπεσα αμέσως για ύπνο...

"Πωπω... Ένα χάλι... Είμαι χάλια... "

Έπεσα για ύπνο πιστεύοντας...

The time has come...

Έφτασε το καλοκαίρι και για μας... ώρα να φύγουμε να πάμε αλλού...
Ώρα για διακοπές...ώρα για διάλειμμα...
Επιτέλους;
Μπά... προτιμώ χειμώνα αλλά δε βαριέσαι...καλοκαίρι είναι θα περάσει...:P!
Άλλωστε ο ένας εκ των τριών μηνών, αχ! αυτός ο Ιούνης, τελειώνει οσονούπω... και μένουν άλλοι δύο _με απλά μαθηματικά_... ;)!

Έφτασε λοιπόν εκείνη η ώρα...

Its about time....^^ freak (phreak) out...

Σήμερα έπεσα πάλι πάνω (ευτυχώς δε χτύπησα πολύ... μόνο δύο τρεις γρατζουνιές στα χέρια και το πρόσωπο...) σε κάτι ξεκαρδιστικά άρθρα... Φυσικά το site μου ήταν γνωστό...και με την ευκαιρία έκανα ένα ωραίο surfάρισμα... :P...

Μιλάω για ένα site για γερά νεύρα...:P Διαχρονικό, ανύπαρκτο(κι όμως υπαρκτό), καταπληκτικό, εκπαιδευτικό... και πολλά άλλα φανταστικά και ποικίλα... επίθετα... πάντα με βάση τα δικά μου γούστα και... 

There comes a time...

Όταν σε πρωτοσυνάντησα... ένιωσα κάτι... δε θυμάναι τι ακριβώς, αλλά το θυμάμαι...

Είπα θα στο πω...

Aλλά ξεχάστηκα... αφαιρέθηκα... έμεινα σε αυτό... 

"Δε πειράζει... την επόμενη φορά..." 

Αυτά ήταν ακριβώς, καλά όχι ακριβώς αλλά κάπως έτσι, τα λόγια των σκέψεων μου... 

"Ναι...την επόμενη φορά..."

Και περίμενα... και περίμενα...και περίμενα...

Τελικά...

Τελικά, όλοι χρειαζόμαστε κάποιον δίπλα μαs. 

Ο καθένας μας για διαφορετικούς λόγους...

άλλα πάνω-κάτω μία από τα ίδια ...!!!

Θέλουμε μια παρουσία να μαs συντροφεύει σε αυτό το ταξίδι τηs ζωής....

Θέλουμε κάποιον να μας αγαπάει...

Don't be afraid my friend, don't be afraid... ;)!

Τι "εστί" νεράιδα;

Αυτή η ερώτηση είναι μυστηριώδης και ο καθένας μας την ερμηνευει διαφορετικά. Σε μερικά παραμύθια "νεράιδα" δεν είναι παρά ένα μικροσκοπικό φτερωτό ξωτικό.

 Οι νεράιδες είναι υπερφυσικά μικροσκοπικά πλάσματα με ανθρώπινη μορφή που κατέχουν την τέχνη της μαγείας και της γοητείας και έχουν στην πλάτη τους φτερά εύθραυστα σαν της πεταλούδας.  

Σήμερα όμως έχουμε μικρότερη επαφή με τον κόσμο τους(και πιο κλειστό μυαλό!), κι έτσι κάθε μαγικό πλάσμα, με φτερά ή χωρίς, με ουρά ή χωρίς, μπορεί να θεωρηδεί νεράιδα...! Καλώς ήρθατε στη νεραιδοχώρα...

Είναι πραγματικές οι νεράιδες;

Τι θα πεί "Πραγματικός"; Ε, λοιπόν οι νεράιδες...

Κάτι άσχετο... μη δίνεiς σημασία...!!! :/

Κυκλοφορούμε στο δρόμο... σιωπηλοί, χαλαροί, εμ πι θρι...

Οι αντιδράσεις μας ποικίλουν ανάλογα με την ιδιότητα των γύρω μας...
Αν είναι άγνωστοι...
Τους μιλάμε μόνο εαν μας απευθύνουν το λόγο,ειδικά...
Αν πάλι είναι γνωστοί...
Λέμε ένα "γειά", ένα "τι κάνεις", ένα "τι λέει"...
και φυσικά χωρίς καθόλου συναίσθημα...
Συνήθως η απάντηση είναι μονολεκτική του ίδιου στυλ...

Αυτό το "ρουτινέ" το στυλάκι είναι ολίγον τι σπαστικό...
Γιατί;;;
Γιατί είναι "ρουτινέ"...
δηλαδή αν δε θές να πεις "Καλημέρα!!!" μη λες... δε σε αναγκάζει κανένας...
Καλύτερα να μη μιλήσεις παρά να πεις Καλημέρα με το κεφάλι κάτω σκυμμένο σαν να σε πάτησε νταλίκα...!!!
Φόρα το υπέροχο χαμόγελο σου και δώστου να καταλάβει...
Που ξες μπορεί να φτιάξεις τη μέρα κάποιου...
Και ύστερα κάποιος μπορεί να φτιάξει και τη δική σου μέρα...


Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα...3 ώρες.... ούτε λέξη...
Ουφ πρέπει να πάρω λίγο αέρα... γυρνάω σπίτι... πεινάω... :)!
Βγαίνω από τη βιβλιοθήκη...
Σήμερα είναι μια παράξενη μέρα...
Καθώς περνάω το φανάρι ένας νεαρός επιβάτης στο λεωφορείο, έχει βγάλει το κεφάλι του απέξω...
Μου έκανε μια χειρονομία... Δεν τον πρόσεξα, τον άκουσα μόνο να χαχανίζει...
Έφτασα στη στάση, πωπω ζέστη...λιώνω.... και δε περνάει και το λεωφορείο...
17,37,10,7,31 επιτέλους...
Ανεβαίνω....Ντου...δε χωράμε... στέκομαι στην πόρτα, με το κεφάλι στο τζάμι και ταξιδεύω...εις διπλούν... :)!
Δε περνάει η ώρα, δε περνάνε και οι στάσεις....
Επόμενη στάση- Νεξτ Στοπ  Ιπποκράτειο...
Κατεβαίνω... είμαι λίγα μέτρα μόλις από το σπίτι... είσοδος... ασανσέρ... σπίτι...
Έφτασα...1 ώρα διαδρομή.... ούτε λέξη...
Τρώω ... Κάθομαι στον υπολογιστή.... 2 ώρες... ούτε λέξη...

Τί;
Τυχαίνει να μη λέμε ούτε μια λέξη και δεν το παίρνουμε είδηση... :)!
Δεν επικοινωνούμε και δε μας πειράζει...
Δε μας πειράζει γιατί δεν το συνειδητοποιούμε.... :)
Κάτι  πάει λάθος...
Η μάλλον κάτι πάει σωστά, και είναι λάθος... :)!
Βαρέθηκα... άρχισα να λέω και ασυναρτησίες...για αλλού το πήγαινα και αλλού κατέληξα...
Επίσης αμφιβάλλω αν τα παραπάνω βγάζουν νόημα...
Ίσα που με νοιάζει κιόλας... Πήγε 4... Πάω για ύπνο.... :)!

Καλό Βράδυ και Καλό ξημέρωμα!!!!!!!!

Συν αθηνά και χείρα κίνει...

Κάνεις πορείες, κάνεις στάσεις, απεργίες, καταλήψεις...ζητάς αλλαγές....Οκ...
Γιατί; Ξες γιατί;
Για ένα καλύτερο αύριο...Σύμφωνοι... για μια καλύτερη Ελλάδα... Σαφώς... αλλά πώς;

Δεν είμαι τώρα πια εδώ....! Γιατί μπορώ....!

Γράφω, γράφεις, γράφει, γράφουμε, γράφετε, γράφουν...!!

Αχ τι ωραία, ξέρουμε όλοι να κλίνουμε το ρήμα "γράφω"...

Well DONE....!!!

Που γράφω;
Γράφω σε τετράδιο, σε θρανίο, σε ντοσιέ, σε έπιπλο, παντού, σε blog...εδώ είμαστε....!!!

Ας περάσουμε τώρα σε κάτι πιο δύσκολο... :)
Γιατί γράφω;

Έλεος πια.... :)

Μα είναι δυνατόν να ασχολούνται ακόμα μερικοί....
Με το ποδόσφαιρo ;
Τόσο φανατικά;
Στην Ελλάδα;
Στο στημένο, του στημένου, το στημένο, Ώ στημένο;

Δε λέω...
Ας υποστηρίζεις μια ομάδα άλλα μη το παρακάνεις...
Μη φτάνεις στα όρια...
Μη ζεις για αυτήν.... ούτε να πεθάνεις όταν χάνει...

Το χειρότερο είναι όταν μαλώνεις με τους φίλους/ες σου για αυτές... :)!
                                      Αν είναι ποτέ δυνατόν...

Το τέρας της Βαβυλωνίας...

Όλο και κάπου, κάποτε... κάποιοι από μας έχουμε ακούσει, συναντήσει,επικοινωνήσει ή ακόμη και γνωρίσει  το Τέρας της Βαβυλωνίας...

Ένας μύθος της Καμάρας.... Ένας άνθρωπος φάντασμα... Λίγοι τον έχουν ακούσει.... Ακόμη πιο λίγοι των έχουν δεί... Ακόμη πιο λίγοι του έχουν μιλήσει ...Ακόμη πιο λίγοι το έχουν αγγίξει... (και πάει λέγοντας...)
Μια σκιά που εμφανίζεται μόνο το βράδυ και επιτίθεται σε αθώους πολίτες... τους βάζει βαμβάκι και χλωροβρώμιο στη μύτη... και χορεύει mambo... "τους έχει ξεκάνει...."  δε μπορούν πια να κλείσουν μάτι, δεν τους παίρνει πια ούτε ο ύπνος.... (έχει και κείνος γούστο)...  τι να λέμε τώρα....


Όχι... μη νομίζετε.... δεν είναι δημιούργημα της φαντασίας μου.... είναι το Τέρας της Βαβυλωνίας....
μου το είπε μια κυρία... σε μια στάση... μια νύχτα.... με κάτι φίλους... ήταν πειστική.... ήθελε να καθήσει στη στάση... δε χωρούσε, καθόντουσαν ήδη τρείς...έπρεπε κάτι να κάνει.... και να λοιπόν... άρχισε και δεν τελείωσε ποτέ.....

Ζωή στα Χρόνια μας

Κάναμε μεγάλα σπίτια και μικρότερες οικογένειες. Πήγαμε στο φεγγάρι, αλλα δε βρίσκουμε τον δρόμο να πάμε στον γείτονά μας. Κατακτήσαμε το διάστημα και χάσαμε τον πλανήτη μας. Έχουμε περισσότερες γνώσεις και λιγότερη κρίση. Πολλαπλασιάσαμε τα υπάρχοντά μας και χάσαμε τις αξίες μας. Έχουμε πλατύτερους δρόμους και στενότερες αντιλήψεις. Έχουμε περισσότερες ανέσεις και λιγότερο χρόνο. Αγαπάμε σπάνια, ζηλεύουμε και μισούμε συχνά. Έχουμε τις βιτρίνες μας γεμάτες και τις αποθήκες της ψυχής μας έρημες και άδειες. Δώσαμε χρόνια στη ζωή μας και δε δώσαμε ζωή στα χρόνια μας.

Ανώνυμου

Who is crazy buddy? :)

Why is it every time someone sees me smile they ask me what I am up to???

I'm lost. I knew where I was once, but I don't know where I am or where I'm going. Please don't go looking for me, I'm not sure I want to be found.

I'm not a prince. Don't put me on a pedestal. I'm not a rug. Don't wipe your feet on me. I'm not a toy. Don't play games with me. I'm a Man! Just love me and come to live with me!

You are crazy. Crazy? I was crazy once. They put me in a home, I died there. Then the worms came. Worms? I hate worms, they drive me crazy. Crazy? I was crazy once...

Οι κάρτες

Ήτανε που λέτε δύο φίλοι που βρίσκονται μετά από πολλά χρόνια στο δρόμο...
Μετά από τις κλασικές χαιρετούρες κανονίζουν να πάνε να πιούνε ένα κρασάκι
στο σπίτι του ενός. Πάνε που λέτε στο σπίτι του, μπαίνουν μέσα. Το
σκηνικό...

Επόμενη στάση-Next Stop Its your Life... Come and get it...:)!

Όλοι έχουμε τους στόχους μας... μεγάλους και μικρούς.... μακροχρόνιους και μη....άλλοι πολλούς και άλλοι λίγους... 

Σκοπός της ζωής μας, είναι να ικανοποήσουμε αυτούς τους στόχους...

Δεν έχει σημασία αν πετύχουμε, σημασία έχει να ζήσουμε....

Είναι λάθος να παραμελούμε τους στόχους μας... αγωνίσου για να τους πετύχεις... ;)!

Ακόμη κι αν αποτύχεις θα ξέρεις ότι προσπάθησες...!

Αν δε θέλεις να παλέψεις για σένα... πάλεψε για κάποιον άλλον... Να είσαι σίγουρος ότι ο άλλος θα παλέψει για σένα... όταν του δοθεί η ευκαιρία...!

Ποιός, πού, πώς, πότε θα σου μάθει πως να πετύχεις τους στόχους σου; 

Δεν υπάρχει δάσκαλος... υπάρχουν μόνο οι φίλοι σου.... Αυτοί μπορούν και θα σε βοηθήσουν... Δεν χρειάζεται  ούτε καν να τους το ζητήσεις.... Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τους βρεις.... ;)!

Ζήσε λοιπόν... και να θυμάσαι....

If you don't stand for something, you fall for everything...

By the way Sucker Punch ownz...

Με την υπογραφή της WB...!

Ο Leonardo Di Caprio...(Ανεκδοτάκι)

Ένας μαύρος περπατά κάπου στη Ν. Αφρική και ξαφνικά βλέπει ένα πορτοφόλι. Το ανοίγει και βλέπει μέσα $200.000 και ένα διαβατήριο. Το διαβατήριο είχε όνομα Leonardo Di Caprio. Ο τυπάς όμως δεν τον ήξερε και έτσι δεν καταλάβαινε τίποτα...

Κάτι που σπανίζει στις μέρες μας...

Χάρη στον φίλο μου τον Gomu , έπεσε "στα μάτια μου" ένα βίντεο στο Youtube.

ΟΚ...  αυτό σπανίζει;

Μπα...

Εύκολα κατέληξα, πολύ εύκολα, στο ότι τελικά ήταν μια σειρά από βίντεο.
ΟΚ... αυτό ; Σπάνιο;

Μπα...


Το θέμα είναι ο τρόπος παρουσίασης....

DebtOcracy

Ένα ελληνικό ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ για την οικονομική κρίση και όχι μόνο. Είναι το πρώτο ελληνικό ντοκιμαντέρ στο οποίο παραγωγός είναι ο θεατής δηλαδή όποιος θέλει μπορεί να γίνει συμπαραγωγός και να το χρηματοδοτήσει μέσω paypal ή τραπεζικού λογαριασμού. Τέλος θα διανέμεται δωρεάν από τα τέλη Μαρτίου!

Πάρτε μια πρώτη γεύση:

Untitled from ThePressProject on Vimeo.

Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα....

Δείτε ένα άσχετο Topic(όσο άσχετη είναι και η εικόνα δίπλα)... ενός όχι και τόσο άσχετου Forum...

Η όλη φάση ξεκινάει... όταν κάποιος "άσχετος" ζητάει ένα ξεχωριστό Forum, στο συγκεκριμένο online παιχνίδι, για όλους τους Έλληνες...


Πράγμα που μας είναι τελείως αδιάφορο... για εμένα τουλάχιστον( προσωπικά θα ψήφιζα μείον...)


Αφου η αίτηση αποριφθεί, αρχίζει το μπλα, μπλα... κάπου εδώ ξεκινά μια συζήτηση γενική όσον αφορά την πατρίδα μας την Ελλάδα. και να ο ένας, και να ο άλλος, δώστου ο ένας, απανταει ο άλλος..., και όλα αυτά που γράφονται αποτυπώνουν συνολικά μια εικόνα που έχει δημιουργηθεί, στο εξωτερικό(κυρίως στους Ευρωπαίους , και πιο συγκεκριμένα τους ευρωπαίους gamers) για την Ελλάδα "μας".
Δείτε και μόνοι σας.... --->Εδώ!!!<---

Ναι, πολλοί είναι αυτοί που θα πούν... "Ε... Εντάξει σιγά, επειδή το λένε οι Καμένοι Gamers...?" Πληροφοριακά και οι Gamers είναι άνθρωποι και μάλιστα είναι οι πρώτοι που μαθαίνουν τις ειδήσεις, που "παραπληροφορούνται" από τα ΜΜΕ...!

Σκέφτομαι αυτά που έμαθα στην Ιστορία... τόσα χρόνια... είτε στο σχολείο, ειτε σε εγκυκλοπαίδειες, είτε στο διαδύκτιο, είτε, είτε.... και πραγματικά αναρωτιέμαι... Γιατί γίναμε έτσι...; Γιατί; Σκοπεύουμε να μάθουμε από τα λάθη μας; Πότε; Θα φανεί... ;)! Be cool...! Τα καλύτερα έρχονται...

Καλό μήνα... ;)!

Έχω και πόδια, πάμε μια βόλτα;

-Πάμε μια βόλτα στη πόλη;

-Αμε...

-Κάτσε να βάλω κάτι πάνω μου και φύγαμε.

-Lets go...

Είναι στιγμές, που θέλεις να βγεις έξω να ξεσκάσεις... να "πάρεις λίγο αέρα"... να διασκεδάσεις...

Τι κάνεις;

Παίρνεις τηλέφωνο την παρέα σου... και μην τον είδατε...

-Έλα ρε...σε 5 κάτω...

Νέα γενιά...

Μια λέκτορας λέει: Έτσι και αλλιώς η νέα γενιά είναι πιο έξυπνοι(), πιό ψηλοί, πιο..., πιο.....
Γενικά, λέει, είναι μια βελτιωμένη έκδοση της προηγούμενης γενιάς... :).
Και κάθε "νέα γενιά" είναι πιο βελτιωμένη από την προηγούμενη...

Σιγά μην είμαστε και το νέο μοντέλο της σειράς των ανθρώπινων όντων... Άνθρωπός C3, C4, C5 ...
Αν και προς αυτό οδεύουμε... πέρα από την πλάκα... :)!

Προσεχώς και Human Industry... ;)! Αναμείνατε  στο ακουστικό σας...  η μάλλον όχι βγείτε στους δρόμους και διαμαρτυρηθείτε... φωνάξτε για αλλαγές... αυτή ειναι η λύση... η όχι;

 ΠΡΟΦΑΝΩΣ όχι...

Φωνάζεις για αλλαγές... στο κατεστημένο... λες και σε ακούει κανένας πέρα από τους "καημένους" πολίτες... ΑΝΤΙ να κοιτάξεις να κάνεις καμια αλλαγή στον εαυτό σου, στη συμπεριφορά σου, στο μυαλό σου, στο σπίτι σου, στη γειτόνια σου, στους γονείς, τους φίλους, τα παιδιά σου...

Τελικα το μπουζούκι κολάει παντού

Ο στίχος δεν είναι και πολύ καλός αλλά η μουσική τα σπάει :D

Όταν μιλάς για Δημοκρατία...

Κουίζ γνώσεων...Για να δούμε... ποιός θέλει να γίνει εκαταμυριούχος...

Πρώτη Ερώτηση για τις 10 καραμέλες

Ερώτηση: Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;

Ο Καπετάν Γιάννης - Γρίφος Νο2

Γρίφος Νο2 -  Ο Καπετάν Γιάννης

Ο καπετάν Γιάννης αισθάνεται το τέλος του. Έχει 3 γιους στους οποίους θέλει και να μοιράσει, όπως αυτός πιστεύει δίκαια, την περιούσια του. 

Εξέλιξη

Άσχετη πληροφορία της ημέρας..... @%-)@-@)!!

Η φράση «έφαγε χυλόπιτα» προέρχεται από το παρασκεύασμα χυλού που

CowBoy Ή είσαι ή δεν είσαι...!!! - Ανέκδοτο...

Ένας καουμπόι φθάνει σε μία κωμόπολη της Αριζόνα και ξεζεύει από το άλογό του μπροστά από ένα σαλούν και μπαίνει μέσα για ένα ποτό. Δυστυχώς γι’ αυτόν, οι

Κανό Καγιάκ - Γριφος Νο1

Αγαπητοί χιλιάδες αναγνώστες μας, xD

Μια νέα ενότητα ανοίγει στον Άσχετο Τύπο...

Θα παραθέτονται γρίφοι και σπαζοκεφαλιές προς επίλυση...

Και ξεκινάμε από τώρα... και από τούδε... :)!

Εμπρός λοιπόν καλά μας μυαλά... !!!

(Αστυνόμος Σαΐνης και 'τσι)

Γρίφος Νο1 - Κανό Καγιάκ

Ένας φιλόδοξος Ολυμπιονίκης του Kαγιάκ κωπηλατώντας το κανό του με

Συνεχίζεις να μη γελάς; Άραγε ξέρεις τι χάνεις;

Άνθρωπος που δεν μπορεί να χαμογελάσει δεν είναι σοβαρός.
Ένα χαμόγελο αξίζει πολλά, δεν μπορείς να το δανειστείς, ούτε να το ζητήσεις, ούτε

(^---^)Τελικά είναι η ζωή ένα σύνολο απο στιγμές;(^---^)

-Γιατί η ζωή είναι στιγμές και ζήσαμε πολλές υπέροχες!

-Η ζωή ειναι στιγμές;

-Γιατί διαφωνείς?

-Μόνο στιγμές;

-Ναι. Και ξαναρωτάω... διαφωνείς?

-Yeap... xD!

-Γιατί?

-Να στο πω αλλιώς...

Η σκιά...!

Ήταν ψηλός, μελαχρινός αν και με δυσκολία το διέκρινες αφού φορούσε κουκούλα. Προχωρούσε με αργό βήμα στους κατασκότεινους δρόμους της πόλης με το κεφάλι σκυφτό. Το πρόσωπο του σκοτεινό. Σα να μην ήθελε να δει κανέναν. Σα να μην ήθελε να τον δει κανείς. Δεν ήταν μακριά ο προορισμός του.

Όντως περνούσε απαρατήρητος. Προχωρούσε σα σκιά και...

Οι Νόμοι του Μέρφυ για τους φοιτητές.

Βρίσκεσαι σε περίοδο εξεταστικής και είσαι πρωτοετής; Αν "ναί" τότε οφείλεις να διαβάσεις τους πιο κάτω άγραφους κανόνες και να ενημερωθείς, έτσι ώστε να είσαι προετοιμασμένος κατάλληλα για αυτά που πρόκειται να ακολουθήσουν.

Κοσμογονία(η πραγματική)!

1. Εν αρχή ο θεός δημιούργησε το Βit και το Byte. Και από αυτά δημιούργησε τη λέξη.
2. Και υπήρχαν δύο Bytes στην Λέξη,και τίποτα άλλο δεν υπήρχε. Και ο θεός χώρισε το Μηδέν από το Ένα, και είδε ότι ήταν καλό.
3. Και είπε ο θεός:

Οι έξι φάσεις ενός έργου στην Πληροφορική

Και όχι μόνο:

1. Η φάση του ενθουσιασμού.
2. Η φάση της απογοήτευσης.

Τα 7 σφάλματα του κόσμου

Τι παράξενο;

Γυρνάω βόλτες στην πόλη... μέσα σε ένα αμάξι.
Πολύ κίνηση έχει στους δρόμους...
Τι παράξενο;
Όλα τα μαγαζιά είναι άδεια, άλλα κλειστά και άλλα ανοιχτά, από ένα εως δύο άτομα το πολύ το κάθένα...
Τι παράξενο;



Πέρυσι , προ-πέρσι... δεν ήταν έτσι...
Αν δεις παραπάνω από δύο άτομα σε κανένα μαγαζί ...
Πάνε να ξανατσεκάρεις...
Αλήθεια;
Δε παίζει...Ξανά...
Δε πιστεύω στα μάτια μου...
Τι παράξενο...;

Καλή Χρονια!

Καλή Χρονία! Χρόνια Πολλά!

Επόμενη πρωτοχρονιά σε 364Μέρες 23Ώρες και 24 λεπτά