Ά
σχετος:
-Αυτός που δεν έχει καμία σχέση
-Αυτός που έχει πλήρη άγνοια
-Το αντίθετο του Σχετικός

Ότι γράφεται εδώ δεν δεν είναι απαραίτητα η πάσα αλήθεια... ίσα-ίσα το πιο πιθανό είναι να είναι τελείως "άσχετο" με την πραγματικότητα...

Αν δεν σας αρέσουν αυτά που γράφονται "εδώ", το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην τα διαβάζετε...

Μη διστάσετε να σχολιάσετε... δεν υπάρχει περίπτωση να κατακριθείτε για την άποψη σας... (Αρκεί να είναι σεμνά και ορθά διατυπωμένη)...

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Στο δικό μας θαύμα...

Σήμερα Σάββατο 21/1/2012 έπιασα τον εαυτό μου να κοιτάζει με θαυμασμό τον μικρό μου αδερφό.



-Τι κούκλος, Θεέ μου, σκέφτηκα… και είναι μόλις πέντε… 




Και ναι, όντως «ο άντρας μου, το παιδί μου, ο αδερφούλης μου», όπως συνηθίζω να τον αποκαλώ, στα μάτια μου είναι ό,τι πιο όμορφο, ό,τι πιο γλυκό, ό,τι πιο αγνό έχω δει πάνω στη γη! 

Και μπορεί να μην έχω δει πολλά…
Ίσως να μην έχω δει τίποτα, αλλά αυτή η μικρή ψυχούλα με κάνει να αισθάνομαι κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω… κάτι που δεν βρίσκω ούτε με μία λέξη να εκφράσω… με κάνει να νιώθω ευτυχία ακόμα κι όταν δεν έχω κέφια και δεν είμαι και στα καλύτερά μου. 

Πως οι ερωτευμένοι δεν χορταίνουν να κοιτάζουν το ταίρι τους…; 

Κάπως έτσι κι εγώ… Ερωτευμένη με τον αδερφό μου… Ναι! Αυτό θα είναι… Αυτός μπορεί και «ζωγραφίζει» ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη μου με κάθε του βλέμμα, με κάθε του λέξη… Πόσο μαγικό…! Μα τι είναι αυτό το παιδί… και το έχουμε εμείς, μόνο εμείς… Τυχεροί ε… ; :D 


 Όταν κάνω μέρες να τον δω, αισθάνομαι πόσο έντονα μου λείπει η φατσούλα του με το τόσο αληθινό γελάκι του, η αγκαλιά του που είναι τόσο αληθινή και τόσο δυνατή (υπέροχο συναίσθημα όταν με κλείνει με τα μικρά του χεράκια…) και η φωνούλα του να μου ψιθυρίζει στο αυτί, όπως μόνο αυτός ξέρει, «το μυστικό μας», ένα σιγανό… «ΣΕ ΑΓΑΠΩ»... Αυτός ο μικρός άγγελός μου με κάνει να νιώθω εξαρτημένη απ΄αυτόν… Γι΄αυτό και πάντα του λέω :

«Mη μεγαλώσεις, σε παρακαλώ, μη μεγαλώσεις… μείνε έτσι!»


 Ξέρω πως οι στιγμές που μας χαρίζει είναι μοναδικές και ανεπανάληπτες, γι’ αυτό και είμαι τόσο ΕΥΓΝΩΜΩΝ στο Θεό αλλά και στους γονείς μου που κάθε φορά χαιρόμαστε αυτά τα πολύτιμα δώρα… 




Μακάρι κάθε ψυχούλα σ’ αυτόν τον κόσμο να έχει δίπλα της ανθρώπους που ξέρουν να αγαπούν και να δείχνουν τα συναισθήματά τους… 
Μακάρι κάθε μπέμπης και κάθε μπέμπα να νιώθουν το ζεστό χάδι των γονιών τους από την πρώτη στιγμή που θα ανοίξουν τα ματάκια τους… 
Μακάρι να καταλάβαιναν όλοι τι θησαυρό έχουν φέρει στον κόσμο και ότι κάθε χαμόγελό τους το χρωστάνε στα μικρά τους προσωπάκια… 
Εύχομαι κάθε μικρό παιδάκι να μπορεί να χαμογελάει κάθε λεπτό της ζωής του… 

Για τον αλητάκο μου… που με κάθε του σκέψη καταλαβαίνω ότι χαμογελάω… 
Και μ’ αρέσει πολύ!!!! :D

7 σχόλια :

  1. I don't care how poor a man is; if he has family, he's rich.
    Dan Wilcox and Thad Mumford, M*A*S*H

    Enjoy your wealth... :D!

    Καλό βράδυ... :)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. e-Rose, πολύ γλυκό το post σου!! Να τον χαίρεσαι τον μικρό σου Έρωτα και μακάρι να σε κάνει πάντα τόσο ευτυχισμένη!!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρινάκι!!!
    Μακάρι όλοι να έχουν έναν παρόμοιο "Έρωτα" για να μεθάνε από ευτυχία...
    Να είσαι καλά... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επειδή και εγώ έχω ένα μικρότερο αδερφό , τον οποίο τον λατρεύω κυριολεκτικά , καταλαβαίνω την τρελή αδυναμία που του έχεις.
    Πάρα πολύ τρυφερό το ποστ σου . Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να τον χαίρεσαι τον αδερφούλη σου Μελίτα και να περνάς χρόνο μαζί του... Ευχαριστώ για το σχόλιό σου...Φιλιά :)

      Διαγραφή
  5. Πάρα πολύ γλυκό αυτό που έγραψες...Ελπίζω να τον χαίρεσαι όλη τη μέρα κι όλη τη νύχτα... :P Γειά σου ... και
    Καλό βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα σχολιάσεις ή μπα;

Γράφω και εδώ... :)!

A! μπε μπα Blog! το Μπινελικοδρόμιο