Ά
σχετος:
-Αυτός που δεν έχει καμία σχέση
-Αυτός που έχει πλήρη άγνοια
-Το αντίθετο του Σχετικός

Ότι γράφεται εδώ δεν δεν είναι απαραίτητα η πάσα αλήθεια... ίσα-ίσα το πιο πιθανό είναι να είναι τελείως "άσχετο" με την πραγματικότητα...

Αν δεν σας αρέσουν αυτά που γράφονται "εδώ", το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην τα διαβάζετε...

Μη διστάσετε να σχολιάσετε... δεν υπάρχει περίπτωση να κατακριθείτε για την άποψη σας... (Αρκεί να είναι σεμνά και ορθά διατυπωμένη)...

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Μη φωνάζεις άνθρωπε μου.

17 Νοέμβρη...
17 Νοέμβρη σήμερα και δε νιώθω εντάξει.
Νιώθω ένα βάρος να περνά από το στέρνο μου και με δυσκολεύει να αναπνεύσω.
"Εδώ πολυτεχνείο" ακούω και βλέπω που ήμαστε, που είμαστε και που πάμε...
Σκοτάδι. Πολύ σκοτάδι. Υπάρχει άραγε φως στο τούνελ;
"Εδώ πολυτεχνείο" βλέπω και ακούω τις φωνές των ανθρώπων...
Μη φωνάζεις άνθρωπε. Δε θα βρεις το δίκιο σου φωνάζοντας. Μη κοπανάς αθώους. Μη καταστρέφεις τα σπίτια και τα μαγαζιά τους . Μη κάνεις ζημιά, δε πονάνε έτσι αυτοί που θέλεις να πονέσουν. Στο έχουν αποδείξει χιλιάδες φορές.
"Εδώ πολυτεχνείο" αχνοφαίνεται πλέον και νιώθω τις ψυχές των ιδεών να βαριανασαίνουν.
Καταρρακώθηκαν και αυτές από την αθώα και στενή αντίληψη μας επί των πραγμάτων. 
"Εδώ πολυτεχνείο" και βαρέθηκα να ακούω να χλευάζονται ήρωες στο όνομα της τωρινής κατάντιας και ασυδοσίας.
Γιατί στα μάτια μου μόνο σαν ήρωας μπορεί  να φανεί ένας άνθρωπος που πολέμα για την ελευθερία του.
"Εδώ πολυτεχνείο" και κουράστηκα να βλέπω μάχες να ξεκινούν στο τώρα,  από ένα γεγονός -στο τότε- που δεν είχε σκοπό τίποτα άλλο, παρά μόνο τη διεκδίκηση της ελευθερίας. 
Τα έχουμε βάψει όλα μαύρα και άσπρα και ξεχάσαμε πόσο ωραίο χρώμα είναι το γκρι. Ας μη μιλήσουμε για τα υπόλοιπα χρώματα. Όχι τώρα, δεν είναι η στιγμή.


Καταντήσαμε φερέφωνα ενός συστήματος και δεν το έχουμε καν αντιληφθεί.
"Ε ρε μια χούντα που μας χρειάζεται".
Οι παρωπίδες έχουν πλέον γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του προσωπείου μας.
"Χούντα τότε, χούντα και τώρα"
Εκεί τους αφήσαμε να μας καταντήσουν. Να προσφέρουμε την ελευθερία μας σαν θυσία στη διεκδίκηση της ασφάλειας μας. 


Ε όχι λοιπόν.
Ε, όχι ευχαριστώ δε θα πάρω.
Δε θα ανέβω, ευχαριστώ, θα πάρω το επόμενο.

Στο μυαλό μου αυτά είναι ξεκάθαρα. 
Περίεργο μεν, γιατί για μένα μιλάμε, αλλά ναι.
Αυτά είναι ξεκάθαρα.
Αυτά από μένα.
Ζήτω.


υ.γ Αγαπάμε Ομπάμα.






Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Θα σχολιάσεις ή μπα;

Γράφω και εδώ... :)!

A! μπε μπα Blog! το Μπινελικοδρόμιο